Stowarzyszenie Bitwa pod Komarowem we współpracy z Światowym Związkiem Żołnierzy Armii Krajowej Okręg Zamość, organizują 28 i 29 sierpnia, w miejscowości Wolica Śniatycka, Święto Kawalerii Polskiej z okazji 101 Rocznicy Bitwy pod Komarowem.

Tomasz Dudek prezes Stowarzyszenia "Bitwa pod Komarowem" i Sławomir Zawiślak Poseł na Sejm RP, zaprosili mieszkańców i wszystkich zainteresowanych na tegoroczne wydarzenie, znamy już program. Podczas konferencji organizatorzy zapowiedzieli również planowane na przyszły rok odsłonięcie "Pomnika Chwały Kawalerii i Artylerii Konnej". Wciąż trwa zbiórka funduszy na jego dokończenie. 

Budowę Pomnika można wesprzeć dokonując wpłaty bezpośrednio na konto 67 1240 2816 1111 0010 3469 8856 z dopiskiem "darowizna na rzecz budowy Pomnika". (PKOPPLPW PL 67 1240 2816 1111 0010 3469 8856).

Program wydarzenia:

28 SIERPNIA - SOBOTA

• 17.30 Capstrzyk kawaleryjski w Komarowie przy mogile poległych
• 18.15 Msza Święta w Kościele Św. Trójcy w Komarowie 

29 SIERPNIA - NIEDZIELA

• 13.00 101. Rocznica Bitwy pod Komarowem — Święto Kawalerii
• - złożenie uroczystego meldunku
• - przekazanie nagrody manewrów kawalerii
• - pokazy wyszkolenia kawaleryjskiego
• - inscenizacja epizodów bitwy pod Komarowem
• - pokaz wojskowy 

W bitwie pod Komarowem 31 sierpnia 1920 r. polscy żołnierze pobili zmierzającą w kierunku Warszawy osławioną armię konną Siemiona Budionnego, która po tym starciu została zmuszona do wycofania się z Polski. Bitwa pod Komarowem była jedną z walk decydujących o losach wojny polsko-bolszewickiej. Historycy uznają ją za ostatnią wielką bitwę kawaleryjską w dziejach wojen.

 

Polskie odziały liczyły pod Komarowem 1,5 tys. żołnierzy, około 70 ciężkich karabinów maszynowych i około12 - 16 dział. Armia Konna Budionnego pod Komarowem liczyła ponad 6 tys. żołnierzy, około 350 ciężkich karabinów maszynowych oraz około 50 dział.

 

Polska Grupą Operacyjna, która walczyła pod Komarowem złożona była z 1. Dywizji Jazdy płk. Juliusza Rómmla i 13. Dywizji Piechoty gen. Stanisława Hallera. Główny ciężar bitwy spoczywał na oddziałach płk. Rómmla.

 

Bitwa zaangażowała wielkie siły kawalerii - łącznie po obu stronach 21 pułków jazdy, z czego sześć polskich. Oprócz brawurowych szarż dochodziło też do zaciętej walki z udziałem piechoty, a nawet działań lotnictwa bojowego. Polacy przejęli spore zapasy wroga zgromadzone w wozach taborowych. Bolszewicy stracili w boju ok. 1,5 tys. żołnierzy, bilans ofiar u Polaków był pięciokrotnie niższy. Ogółem od 25 maja do 1 września Konarmia Budionnego straciła prawie 8 tys. ludzi i 9,5 tys. koni.

 

Konna Armia Budionnego, sowiecka formacja kawaleryjska, stanowiła główną siłę uderzeniową Armii Czerwonej na Ukrainie. Do boju w wojnie polsko-bolszewickiej weszła 27 maja 1920 r., atakując polskie pozycje na południe od Kijowa. W bitwie pod Komarowem została rozbita, tracąc większość żołnierzy. Potem została wycofana z frontu i nie pojawiała się już do końca wojny polsko-bolszewickiej. (PAP) (źródło: Dzieje.pl)