"ŚWIAT BEZ KOBIET BYŁBY JAK OGRÓD BEZ KWIATÓW" Pierre de Brantome

Straż Więzienna była pierwszą formacją mundurową w Polsce, która oficjalnie umożliwiła kobietom pracę w swoich szeregach. Już w Dekrecie Rady Ministrów o tymczasowych przepisach więziennych z 1919 r. Art. 3 jest mowa o „dozorcach i dozorczyniach", a Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 1 listopada 1935 r. o umundurowaniu i uzbrojeniu Straży Więziennej uwzględniało specjalne umundurowanie dla kobiet funkcjonariuszy. Inne formacje mundurowe dały możliwość służby kobietom dopiero kilka lat później.

Ambicja, siła, zdyscyplinowanie

Praca w szeregach naszej formacji to nie lada wyzwanie, kiedy przekraczamy więzienne mury, patrzymy na rzeczywistość już z innej perspektywy. Nieprzewidywalni podopieczni, odpowiedzialne zadania, nietuzinkowe wyzwania na polu zawodowym. Wydawać by się mogło, że to nie jest praca dla kobiety, jednak nic bardziej mylnego. Panie w tych trudnych warunkach radzą sobie doskonale.

Płeć piękną w naszych mundurach możemy spotkać niemalże na wszystkich stanowiskach w jednostkach okręgu lubelskiego, zaczynając od strażnika działu ochrony a kończąc na dyrektorze jednostki. Kobiety są ambitne, wykształcone, zdyscyplinowane i pełne wdzięku osobistego. Doskonale radzą sobie na stanowisku psychologa, wychowawcy, są nieodzowną częścią pionu ochrony, ale także działów: ewidencji, kadr, organizacyjno-prawnego, kwatermistrzostwa, służby zdrowia, czy finansów. Delikatne i wrażliwe, ale też charyzmatyczne, stanowcze i niezwykle profesjonalne. W codziennie służbie wykazują się niezłomną siłą w pokonywaniu trudności, są taktowne i emanują wielką kulturą osobistą. Dzięki ich subtelności i kobiecej wrażliwości, a przede wszystkim niegasnącemu uśmiechowi służba jest przyjemnością!

Okiem statystyki

W okręgu lubelskim pracuje łącznie 335 kobiet.

Kobiety pełnią służbę w pionach: organizacyjno-prawny 13, kadry – 14, penitencjarny 79, ośrodek diagnostyczny – 1, ochrona 28, ewidencja- 35, finanse- 31, kwatermistrzowski- 16, szkoły- 18, służba zdrowia - 51, dział terapeutyczny - 15, dyrektor – 1, zastępca dyrektora -4 , stanowiska samodzielne- 29,

Początki narodzin święta

Dzień Kobiet to coroczne święto obchodzone 8 marca od 1910 roku. Pierwszy dzień kobiet obchodzony był 28 lutego 1909. Za pierwowzór Dnia Kobiet przyjąć można obchodzone w starożytnym Rzymie Matronalia. Było to święto przypadające na pierwszy tydzień marca, związane z początkiem nowego roku, macierzyństwem i płodnością. Z okazji tego święta mężowie obdarowywali swoje żony prezentami i spełniali ich życzenia. Dzień Kobiet jest obecnie oficjalnym świętem w Albanii, Algierii, Armenii, Azerbejdżanie, Białorusi, Bośni i Hercegowinie, Brazylii, Bułgarii, Burkina Faso, Kamerunie, Chinach, Kubie, Laosie, Kazachstanie, Kirgistanie, Macedonii, Mołdawii, Mongolii, Czarnogórze, Polsce, Rumunii, Rosji, Serbii, Tadżykistanie, Ukrainie, Uzbekistanie, Wietnamie, Włoszech i Zambii. Mężczyźni wręczają wtedy znajomym kobietom – matkom, żonom, partnerkom, koleżankom kwiaty i drobne podarunki. W niektórych krajach (jak Rumunia) dzień ten jest równoważny z dniem matki, podczas którego dzieci ofiarują drobne prezenty swoim matkom i babciom.                                  

Opracowanie: kpt. Edyta Radczuk,

zdjęcia: jednostki okręgu lubelskiego