Tłumy na pogrzebie zamordowanego bohatera

14 marca odbyły się uroczystości upamiętniające Ludwika Rogalskiego, żołnierza ZWZ-AK i WiN, który zasłużył się w walce o niepodległość Polski. Uroczystości rozpoczęły się w Zawalowie-Kolonii, rodzinnej miejscowości Rogalskiego, gdzie odsłonięto tablicę upamiętniającą jego postać.

O godz. 12:00 w Sanktuarium św. Antoniego w Radecznicy odprawiona została msza św. pogrzebowa. Po nabożeństwie odbyły się uroczystości pochówku z asystą wojskową w Krypcie Żołnierzy II Inspektoratu Zamojskiego.

W ceremonii wzięli udział bliscy Ludwika Rogalskiego, mieszkańcy Zawalowa-Kolonii i Radecznicy, a także przedstawiciele Instytutu Pamięci Narodowej, w tym Jan Józef Kasprzyk, doradca prezesa IPN, oraz Krzysztof Gałaszkiewicz, Wiceprzewodniczący Sejmiku Województwa Lubelskiego. W uroczystościach uczestniczyli również przedstawiciele lokalnych władz, w tym Rafał Farion, reprezentujący Wojewodę Lubelskiego oraz dr Robert Derewenda, dyrektor Oddziału IPN w Lublinie.

- Naszym obowiązkiem jest pamiętać o bohaterach i okazywać szacunek dla nich poprzez takie wydarzenia – powiedział dr hab. Krzysztof Szwagrzyk, zastępca prezesa Instytutu Pamięci Narodowej, podczas ceremonii.

Uroczystości zostały zorganizowane przez Instytut Pamięci Narodowej w Lublinie, Lubelski Urząd Wojewódzki, Urząd Gminy Radecznica, Urząd Gminy Miączyn oraz Sanktuarium św. Antoniego w Radecznicy.

PPOR. LUDWIK ROGALSKI PS. „SZCZEPAN”, „KANCIARZ”

Urodził się 14 stycznia 1915 r. w Zawalowie. Od początku 1941 r. do lipca 1944 r. dowódca komórki łączności podoficerskiej ZWZ-AK pomiędzy komendantem rejonu Skierbieszów Stanisławem Kleszczyńskim „Gniadoszem” a zastępcą dowódcy placówki Kotlice Tadeuszem Wyżimirskim „Siwkiem”, a następnie drużynowym kompanii „Wiklina” Józefa Kaczoruka „Ryszarda”.

W konspiracji ukończył szkołę podoficerską i uzyskał stopień kaprala. Od września 1946 r. żołnierz WiN w rejonie Kotlice (Skierbieszów) „Niedźwiedź” dowodzonym przez Zygmunta Jasłikowskiego „Karego”, „Błyska”. Od końca sierpnia 1948 r. członek II Inspektoratu Zamojskiego AK zaprzysiężony przez Józefa Włoszczuka „Pistoleta”, dowódcę I rejonu Obwodu Zamość, obejmującego teren Koniuchy – Skierbieszów – Sitno – Kotlice.

Następnie pełnił rolę jego zastępcy. Do kwietnia 1950 r. dowódca I kompanii II rejonu inspektoratu, której terenem działania były: Kotlice, Kotlice Kolonia, Dub, Dub Kolonia oraz Zawałów-Kolonia. W dniu 7 kwietnia 1950 r. zatrzymany w Hrubieszowie przez UB. Wyrokiem WSR w Lublinie z 26 stycznia 1951 r. skazany na karę śmierci. NSW w Warszawie postanowieniem z 30 kwietnia 1951 r. pozostawił bez rozpoznania skargę rewizyjną i utrzymał w mocy wyrok WSR w Lublinie. Wyrok wykonano w więzieniu w dniu 4 czerwca 1951 r.

Pośmiertnie awansowany do stopnia podporucznika z dniem 20 września 2020 r. Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 21 lipca 2020 r. odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

W dniu 4 kwietnia 2023 r., podczas prac poszukiwawczych prowadzonych przez IPN na cmentarzu Parafii Rzymskokatolickiej przy ul. Unickiej w Lublinie, odnaleziono jego szczątki, a informację o ich identyfikacji przekazano w dniu 1 października 2024 r.

Źródło: IPN