Dr Jacek Krzysztof Danel omawia książkę J. Felsztinskiego i W. Pribyłowskiego "Korporacja zabójców. Rosja, KGB i prezydent Putin", która nigdy nie została opublikowana w Rosji na skutek interwencji Kremla.

W ostatnich dwóch tygodniach nazwisko prezydenta Rosji nie schodzi z pierwszych stron światowych publikatorów. Podczas moskiewskiej konferencji prasowej Putin przedstawił się publice jako człowiek bezwzględny, cyniczny, mistyfikator, opowiadający dziennikarzom o przebierańcach w mundurach, którzy zajmują półwysep krymski. Cały świat zobaczył i usłyszał, że Prezydent Federacji Rosyjskiej nie jest demokratą tylko agresorem, porównywanym do Adolfa Hitlera.

Pięć lat temu, dwaj rosyjscy autorzy opublikowali w Wielkiej Brytanii książkę, o politycznej drodze do władzy Władimira Putina. JURIJ FELSZTINSKI z wykształcenia historyk, mieszkający w Stanach Zjednoczonych specjalizuje się w tematyce politycznej i historycznej XIX i XX wieku. Ważniejsze jego opracowania to m. in.: "Vladimir, Leon Troysky, Joseph Stalin and the Left Opposition in the USSR 1918-1928", "Wysadzić Rosję." WŁADYMIR PRIBYŁOWSKI historyk, politolog, tłumacz mieszkający w Moskwie, związany jest z rosyjską opozycją. Od 1989 r. członek redakcji czasopisma "Panorama". Od 1993 r. prezes Centrum Informacyjno - Badawczego "Panorama". Od 1996 r. współpracownik wydawanej w Paryżu gazety "Russkaja Mysl". Jest autorem licznych artykułów na temat rosyjskiego nacjonalizmu, monarchizmu i neobolszewizmu.

Prezentowana książką miała być opublikowana dopiero po zakończeniu kariery politycznej Władimira Władymirowicza Putina i być jego pełną biografią. Zdecydowano się ją wydać wcześniej tylko dlatego, że rosyjskie służby specjalne przeprowadziły rewizję w mieszkaniu Pribyłowskiego i duża część już przygotowanej książki znalazła się w ich rękach.

W "Korporacji zabójców" autorzy, wychodząc od prezentacji sylwetki prezydenta Rosji, dokonują bardzo wnikliwej analizy działalności rosyjskich służb specjalnych, które za wszelką cenę dążą do przejęcia pełni władzy w państwie. Wykorzystując informacje uzyskane od dawanych oligarchów i byłych szpiegów KGB, podają dziesiątki przykładów ich bezwzględnych działań, począwszy od zmuszenia prezydenta Borysa Jelcyna, by ten ustąpił z urzędu na rzecz Putina, poprzez wysadzanie bloków mieszkalnych z setkami ludzi, aby móc doprowadzić do drugiej wojny czeczeńskiej i eksterminacji ludności. Książka opisuje liczne polityczne zabójstwa, fałszowanie wyborów parlamentarnych, prezydenckich i lokalnych, prześladowanie mediów, cenzurowanie Internetu. Wszystko za zgodą Prezydenta i Premiera Władimira Putina.

7 październiku 2006 roku została zamordowana Anna Stiepanowa Politkowska. Zginęła w bloku, w którym mieszkała. Była znaną rosyjską dziennikarką. Jej liczne książki, przetłumaczone na wiele języków, znane są na całym świecie. W bezkompromisowy sposób krytykowała rosyjski rząd, politykę Rosji wobec Czeczenii, oraz prezydenta Władimira Władymirowicza Putina, który przyzwalał na dokonywanie zbrodni na tamtejszym terenie "W dniu urodzin Putina, według najlepszych tradycji Wschodu, dostarczono mu odpowiedni prezent: głowę wroga. Właśnie 7 października 2006 roku, w dniu urodzin prezydenta Rosji, Anna Politkowska została zamordowana. Jako prezent na urodziny"

Zgodnie z oficjalną linią Kremla, Władimir Władymirowicz Putin urodził się 7 października 1952 roku w Leningradzie. Był trzecim synem Władimira Spiridonowicza Putina i Marii Iwanownej z Szełomowów. Zdaniem historyków, Maria Iwanowa Putin nie była matką prezydenta Rosji. Była nią Wiera Nikołajewa Putina urodzona w 1926 r. w mieście Aczora, po dziś dzień mieszkająca w Gruzji, w Metechi, gdzie obecny prezydent przebywał do trzeciego roku życia. Informację tę uznano za tajemnicę państwową, gdyż, jak piszą autorzy: "KGB zawsze szczególnie interesowało się werbowaniem sierot lub dzieci adoptowanych, porzuconych przez biologicznych rodziców. Wśród agentury panowało przekonanie, że młodzi ludzie pozbawieni dzieciństwa ciepła i opieki, często wyszydzani, poniżani, bici, a więc znający prawdziwą niedolę życia w Związku Radzieckim, wstępują w szeregi KGB znacznie chętniej niż inni."

W pracy autorzy powołują się na osoby, które znały Putina w dzieciństwie. Oleg Iadze, zapaśnik z Metechi wspominał: "Od samego początku był ponury i pełen dystansu. Odpowiadał "cześć" tylko wtedy, kiedy ktoś go pozdrowił. Tak samo zresztą odnosił się do Rosjan (...) Chłodna osobowość. Podejść do kogoś i rozpocząć rozmowę - to nie leżało w jego naturze (...) Był pełen rezerwy. W tamtym czasie pracował w KGB i był niezwykle milczący (...) On i Wiera Putina z Metechi są do siebie podobni jak dwie krople wody."

"Korporacja zabójców" precyzyjnie i jasno wskazuje na wzajemne związki wydarzeń, opisując najistotniejsze okresy biografii politycznej Putina, rolę korporacji KGB w polityce i gospodarce współczesnej Rosji, znaczenie mechanizmu "punktowych" morderstw, "sterowanej demokracji", "władzy wertykalnej" oraz "technologii politycznych." Wszystkie wymienione składowe przekazują czytelnikowi obraz kryzysu polityki współczesnej Federacji Rosyjskiej.

"Jeśli jej decydenci dojdą do przekonania, że trzeba bronić się przed nadchodzącym nieuchronnie zagrożeniem - zagrożeniem, którego nie da się dłużej utrzymać w ryzach - wtedy organizacja ta będzie zabijać. Takie były przyczyny zabójstwa Anny Politkowskiej oraz Aleksandra Walterowicza Litwinienki. Każde z nich prezentowało poważne zagrożenie dla korporacji FSB. Żadnego z tych dwojga nie dało się ani kontrolować, ani tym bardziej kupić."

Książka jest niezwykle interesująca. Czytając rozdział dziesiąty, poświęcony wiekowi zamachowców, można poznać historię funkcjonowania służb specjalnych, od chwili przejęcia władzy przez bolszewików do rządów Władimira Putina. Wszystko zaczęło się od otrucia Lenina i zamordowania Lwa Trockiego w imię prawa. Aktywność FSB mierzy się kolejnymi zbrodniami na osobach: Iwana Kiwielidiego, Anatolija Sobczaka, Jurija Szczekoczichina, Romana Cepowa, przywódców czeczeńskich separatystów, Anny Politowskiej, Aleksandra Litwinieki. Do tego dochodzi fałszowanie wyborów i dokonywanie akcji terrorystycznych, którymi Kreml obciąża między innymi Czeczeńców, Ukraińców i wszystkich tych, którzy są niewygodni dla Moskwy.

W posłowiu wybitny znawca dziejów Rosji i Związku Sowieckiego prof. dr hab. Włodzimierz Marciniak napisał: "Prezydent Rosji, Borys Jelcyn, inżynier budowlany i partyjny aparatczyk, w epoce wielkiej transformacji został wybitnym politykiem i pierwszym w dziejach Rosji szefem państwa wybranym w wolnych wyborach. Niezależnie od późniejszego regresu taka zmiana sposobu kreowania władzy nosiła pewne cechy rewolucji. Jego następca, Władimir Putin, jest zaś typowym przedstawicielem ekspansywnego i sfrustrowanego średniego pokolenia nomenklatury. Przez cały okres swojej politycznej kariery intensywnie zajmował się on przekształceniami własnościowymi. Był sprawnym funkcjonariuszem korporacji, jedną nogą tkwiącym w imperium, a drugą w realnym świecie interesów."

Jurij Felsztinski, Władimir Pribyłowski, "Korporacja zabójców. Rosja, KGB i prezydent Putin", Warszawa 2008.