Krajobrazy duszy, przemyślenia i zaduma. Tak możemy określić poezję Czesławy Babiarz. Promocja tomiku poezji „Nieśmiałość zadumy” odbyła się 11 grudnia w Książnicy Zamojskiej.

Wieczór poetycki uświetniła lokalna poetka Maria Duławska. Wprowadziła uczestników w poezję Czesławy Babiarz. Powiedziała, że poezja zaczyna żyć, jeżeli się ją czyta, bo jak leży gdzieś na strychu, na kartkach to wtedy śpi. „Poezja pani Czesławy dopiero się budzi, bo jest to jej pierwszy tomik”. Pani Czesława zaznaczyła, że bardzo cieszy się, że wydała tomik i zaznacza, że współpraca z panią Marią Duławską to dopiero początek. 

Inspiracją i natchnieniem jest życie codzienne. Gdzieś rodzi się jakaś myśl i próbuję ją napisać. Czasem koryguję to, co napisałam, bo później zdarza się, że coś mi nie pasuje. Przychodzi myśl i ona we mnie żyje. Jeśli jej nie zapiszę, to jej już potem nie mam. Będą inne, ale tej już nie ma – tłumaczy poetka. 

Bardzo dużo wierszy powstało przy okazji dedykacji, z okazji imienin, świąt, czy innych okoliczności. „Wiersze pisałam, kiedy na przykład trzeba było podziękować komuś. Szczególnie jako katechetka jeździłam na rekolekcje i w ostatni dzień, kiedy już się kończyły rekolekcje, to nad ranem najczęściej przychodziły mi myśli, żeby podziękować temu, kto głosił słowo Boże”.

W poezji pani Czesławy jest doświadczenie życiowe, smutki, roztargnienia, ale także miłość i przyjaźń. Tematem wierszy jest też człowiek, przyroda, uczucia oraz Bóg. Wiele wierszy porusza też sprawy wiary, bo pani Czesława pracowała jako katechetka.

Czesława Babiarz wydała dopiero swój pierwszy tomik wierszy. Jednak nie jest to jej pierwsze wydawnictwo. W 2018 roku wydała monografię o obrazie Matki Bożej Krasnobrodzkiej. Wszystkie wiersze zapisywała w zeszytach. Całe swoje życie żyła poezją i pielęgnowała swoją pasję, pomimo obowiązków domowych i zawodowych.