Tego mogli się dowiedzieć zebrani wczoraj w Klubo-księgarni Leśmianowskiej "Szkoła Życia".

Dlaczego akurat jak brzmi twórczość Leśmiana, a nie jak jest napisana? Bowiem brzmienie, rytm poezji w oryginale jest podpowiedzią i wskazówką dla tłumacza jak dokonać najlepszego przekładu. 

Wczoraj w "Szkole Życia" mówił o tym Marian Polak-Chlabicz. Jest on dziennikarzem, tłumaczem, pisarzem i poetą. Studiował język angielski i literaturę na Uniwersytecie Wrocławskim w Polsce i  Baruch College w Nowym Jorku, gdzie mieszka od 15 lat. Regularnie publikuje w polsko-amerykańskim dzienniku "Nowy Dziennik", na stronie www.NowyJorker.com i innych mediach amerykańskich i polskich.
Tłumaczy wiersze Bolesława Leśmiana z polskiego na angielski. Wydał dwa tomy tłumaczeń: wiersze "Best-Loved" w 2014 r. i "33 z najpiękniejszych wierszy miłosnych" w 2011 r.

Gość wczorajszego spotkania poruszył kwestie przekładu m.in. "Pana Błyszczyńskiego" i wiersza "Dżananda".

[WIDEO]199[/WIDEO]

Jak napisaliśmy na początku, tak dla poety, jak i dla tłumacza ważny jest rytm, który związany jest z muzyką. W związku z tym spotkanie z Marianem Polakiem -Chlabiczem nie mogło obejść się bez akcentu muzycznego, o który zadbał Andrzej Fil i uczniowie Państwowej Szkoły Muzycznej w Zamościu.

[WIDEO]200[/WIDEO]